Бүгін маған осы сайтта пікіріміз қайшы келе беретін бір белсенді қолданушыдан хат келді. Көптен бері осы қолданушы мен мен жайында дұрыс түсінікте ма екен деген ой мені де мазалауда еді. Осы хатты оқу үстінде желкемнен бір ауыр жүк түскендей рахат сезімге бөлендім. Бұл жерден ешбір жеке құпия көрмегендіктен жауап хатымды ашық пост түрінде жариялап, өздеріңнің талқыларпыңа салғым келді.

Уағалейкумассалам інім, менің саған еш ренішім жоқ.Сенің жекеге түсіністікпен осылай хат жолдағаныңның өзі неге тұрады. Сен туралы қателеспегендігіме көзім жете түскендей. Мен адамды түсіне алатын жастамын.Көзіңе мақтағаным емес, сенің жан-жақты, көп оқыған, көп нәрселерді білетін жігіт екеніңді ішім сезеді.Негізі жазу, қарым-қатыныс стилің де маған ұнайды, тек асып кетпесін деген ағалық (жасым үлкен болар деймін)ниетпен айтамын.Осылай ашық жаза бер, одан артық, ерсі ешнәрсе көріп жүрген жоқпын, қайта өзіңе жарасымды көрінеді. Кейде бұлай жазбасаң сайт тым формальді, көріксіз,іш пыстырарлықтай болып керер ме еді деп те ойлаймын. Менің артықтау,қаттылау кетіп қағаныма мән берме,үлкендік айту менің міндетім, бір жағы кешіріп қой. Мен негізі Айтабердің «Керекинфо»ның ізіне түсіп кеткенін қаламаймын. Бұл Керекті ұнатпағаным емес, ол өзіндік жолы, стилі бар керемет сайт, бірақ оны қайталаудың керегі бар ма? Қайталайын дегеннің өзінде дәл сондай болып, Керекке жете алады ма? Міне мәселе осында. Сондықтан мен Айтабердің салмақтылау, жастардың өз шығармашылығын алуан стилде (Керекте негізі бәрі бір стилде жазады ғой)көрсете алатын сайт болғанын қалаймын. «Сізге шырылдаудың не қажеті бар, сіз кімсіз бұл жерде, тыныш жүре бермейсіз ба?»-деген сұрақтың тууы әбден заңды.Мен бұл сайтта ешкім емеспін,қарапайым қолданушымын. Дегенмен сайт құрылған алғашқы күндерден біте қайнасып, араласып келе жатқан соң салғырт, немқұрайлы қарай алмайды екенсің.Сайттың әрбір күні,әрбір алған демі менің де өмірімнің бір бөлшегіне айналып кеткендей. Сайттағы қолданушыларда менің виртуалдық өмір ортама(коллективке) айналып, көзге көрінбейтін бір нәзік тамырмен тығыз байланыста шиелінісе түскендей.Сондықтан да мен «не болсаң ол бол»-деген принціпті ұстай алмай жүрмін. Міне ағаңның жайы осы. Негізі өмірдегі кез-келген шындық пікірталастардан туындайды, соған қарағанда пікірлер кере қарыстығы жаман нәрсе емес. Тек қана алға.
Бұл постан туындайтын мораль,«адамдар арасында түсініспеушіліктер туындамасын, не нәрсенің болса да шешімі бар»-болса керек.