Алматыда қанша болып жүріп Есік көліне барып табиғатын тамашалауға жолым түспей жүр еді. Соның сәті жақында түсті. Үшінші сыныпқа көшкен ұлыма биыл алматыға апарып Көктөбе мен Медеуді көрсетемін деген уәдем бар еді, бірақ ұлымның ойламаған қыдырыстары көбейіп (Астана, лагерь т.с.с) кетіп уәдем созылыңқырап кетті. Біздің бала кезімізде керемет болып көрінетін Көктөбе мен Медеуден балам айта қаларлықтай әсер ала алмағанын бірден байқадым, мүмкін алдында ғана Астанаға барып көрікті жерлерін көріп келгеннен болар деп ойладым. Содан ақыры келгенен соң табиғат аясына шығып, тау басындағы Есік көлін тамашалайық деген ұсыныс айттым. Ұсынысым бір ауыздан қолдау тапты да, 5-тамыз күні кешкі сағат 6-ларда қаладан көлге қарай шықтық.Кешірек шыққан себебім дастарханымызды ауызашарға ыңғайлайық деген ойдан еді.Байқаймын жанымдағыларға таудың іші, қарағайлар, керемет көріністер, таза ауа, бірден ақ көтеріңкі көңіл силады.Өзімнің бір аңғарғаным биылғы қуаңшылық тауға да әсер еткендей көрінді, тау бөктеріндегі көктердің ерте сарғая бастағанынан байқалатындай. Бірақ халқымыздың « Сырлы аяқтың сыры кетсе де, сыны кетпейді» — деген мақалының күші осы жерде анық көрініп тұрды.Демалыс күні болғандықтан болар көл басында демалушылар мол екен, бізде ыңғайлылау деген жерге жайғастық.Осы бір жерді ыңғайлы көрдік.Аяқ-табақтарды осында орналастырдық.Балалар көл жағасына түсіп барады.Мынау көлдің тау қойнауындағы көрінісі.Кауапқа шоқ дайындау ісіне кірісіп кеттік.Кауап дайындау.Қанша дегенмен жаурамасақ та балалар тау салқындығын сезіне бастады.Көмекшілер де келді енді іске кіріссек болады.

Сурет ұялы телефонмен.әрі күн кешғұрым болғандықтан сапасына кешірім өтінемін.